Kościół jest tajemnicą, to znaczy znakiem i pamiątką obecności Chrystusa pośród nas i dla nas. Kościół jest Ciałem Chrystusa i Jego Oblubienicą. Kapłan dokonuje sakramentalnych znaków obecności Chrystusa zmartwychwstałego w Kościele.
Kościół jest komunią, wspólnotą, wciąż gromadzoną przez Boże słowo, sakramenty, a szczególnie Eucharystię. Komunia ochrzczonych jest dziełem Chrystusa, który przyciąga wszystkich do siebie. Lud odkupiony obdarza Duchem Świętym, Duchem jedności i miłości. Kapłan jest sługą komunii, sprawuje Eucharystię, sakrament miłości i jedności, w spowiedzi pomaga wiernym przezwyciężać grzech, który dzieli ludzi.
Kościół jest misją. „Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam” (J 20,21). „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody … a oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,18-20). Cały Lud Boży jest posłany, aby nieść Ewangelię światu. Ale w szczególny sposób misję Chrystusa kontynuują w historii kapłani. Warunkiem owocności misji jest zjednoczenie kapłanów z Jezusem, a „w Nim jedność ich samych między sobą oraz z Ojcem, jak świadczy modlitwa arcykapłańska Pana, zawierająca syntezę Jego misji (por. J 17,20-23)”. (Pastores…, p. 14).
„W imieniu całego Kościoła” — nie oznacza to, że kapłani są delegatami wspólnoty. Powołanie do kapłaństwa jest darem Bożym. Chrystus wybiera tych, których chce. „Ja was wybrałem” (J 15,16). Kapłan jest „z ludu i dla ludu”, ale to nie wierni ochrzczeni wybierają kogoś, by był dla nich pasterzem. Tym, który wybiera, jest Zbawiciel. W Kościele odczytanie powołania dokonuje się zarówno w sercu, jak i przez papieża, biskupa czy jego reprezentantów, którzy podejmują decyzję, kto zostanie wyświęcony.