„Apostołowie ubogaceni zostali przez Chrystusa specjalnym wylaniem Ducha Świętego zstępującego na nich, sami zaś przekazali dar duchowy pomocnikom swoim przez włożenie na nich rąk; dar ten przekazany został aż do nas w sakrze biskupiej” (Katechizm, p. 1556).
Decyzję o tym, kto zostaje wyświęcony na biskupa, podejmuje Biskup Rzymu, następca św. Piotra.
Obowiązki kapłanów i biskupów
„Biskupi razem z prezbiterami, swymi współpracownikami, mają przede wszystkim obowiązek głoszenia Ewangelii Bożej, zgodnie z poleceniem Pana” — czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego (p. 888). Są oni „autentycznymi, czyli upoważnionymi przez Chrystusa, nauczycielami”.
Chrystus dał Kościołowi udział w swej nieomylności. „Przez nadprzyrodzony zmysł wiary Lud Boży trwa niezachwianie w wierze pod przewodnictwem żywego Urzędu Nauczycielskiego Kościoła” (p. 889).
Urząd Nauczycielski czuwa, aby prawdy wiary i zasady moralności były przekazywane bez błędów i wypaczeń. Chrystus udziela daru nieomylności Biskupowi Rzymu, gdy ogłasza definitywnie naukę dotyczącą wiary i moralności. Nieomylność przysługuje także biskupom, gdy razem z następcą św. Piotra podają jakąś prawdę do wierzenia jako objawioną przez Boga. Lud Boży winien przyjąć tak głoszone prawdy wiary i moralności z „posłuszeństwem wiary”.