Pierwsza historyczna wzmianka o Cieplicach pochodzi z 1281 roku.

Wówczas to książę Bernard (Lwówecki) ze Śląska, podarował Zakonowi Joannitów miejscowość noszącą nazwę Calidus Fons – tzn. Ciepłe Źródła. Od tych słów powstała nazwa miejscowości: Bad Warmbrunn ­ – Cieplice.

Dopiero od początku XV wieku mamy dokładne dane.

16 czerwca 1403 roku rycerz Gotsche Schoff II, dziedzic twierdzy Chojnik, zamieszkały na zamku w Gryfowie, ufundował w Cieplicach klasztor dla proboszcza i czterech oj­ców z Zakonu Cystersów w Krzeszowie.

Większe przebudowy w klasztorze nastąpiły w latach 1678-­1684. Z tych czasów pochodzą oba barokowe portale: nad bramą prowa­dzącą do ogrodu klasztornego i nad głównym wejściem do kościoła.

Największą tragedię przeżył klasztor i kościół 6 września 1711 roku. Tego dnia spaliły się doszczętnie stare zabudowania kościoła. Nowy kościół z wielkim poświęceniem został odbudowany przez macierzysty klasztor z Krzeszowa oraz hrabiego Hansa Antoniego Schaff­gotsch w latach 1712­-1714. Ostatnimi dniami radości dla klasztoru była uroczystość 400 lat jego istnienia, którą obchodzono od 4 do 7 września 1803 roku.

Wydane 30 października 1810 roku rozporządzenie królewskie o zniesieniu wszystkich klasztorów i fundacji w Prusach, wprowadzo­no w klasztorze cieplickim 24 listopada 1810 roku.

W 1812 roku klasztor wraz z majątkiem ziemskim przeszedł na własność hrabi

ego Leopolda Gotarda Schaffgotsch, który kupił go za 61 952 talarów. Fundacja rycerza Gotsche Schoffa II istniała 407 lat, 5 miesięcy i 9 dni.

Po roku 1812 hrabia Leopold Gotard Schaffgotsch w trzech skrzy­dłach klasztoru (zachodnie, północne i wschodnie) umieścił rodowe zbiory biblioteczne przeniesione z pałacu w Sobieszowie.

Skrzydło południowe klasztoru należało do kościoła parafialne­go św. Jana Chrzciciela i służyło jako plebania dla proboszcza tej parafii. Od roku 1945, a więc po zakończeniu II wojny światowej, w wyniku ukła­du w Poczdamie i umową polsko­-niemiecką, Dolny Śląsk został włączony w granice Polski.

Pomieszczenia klasztorne, w których mieściły się rodowe zbiory biblioteczne Schaffgotschów, przeszły pod zarząd Państwowego Uzdrowiska w Cieplicach. Księgozbiór biblioteki przejęły ówczesne władze polskie. Od tego roku skrzydło południowe klasztoru jest zajmowane przez Zakon Ojców Pijarów, który kontynuuje pracę duszpasterską w pa­rafii św. Jana Chrzciciela. Dawna szkoła klasztorna służy obecnie jako Biuro Parafialne, Świetlica Środowiskowa i Punkt Caritas.

Polecamy „Wirtualny spacer”, gdzie można zobaczyć miejsca w naszym kościele i klasztorze niedostępne dla zwiedzających:

http://mogily.pl/jeleniagora-klasztor/wirtualny-spacer