Sakrament Pokuty – kiedy jest sprawowany? Jak dobrze się do niego przygotować?
Nazywa się go sakramentem pokuty, ponieważ jest osobistą i sakramentalną drogą nawrócenia, skruchy, wyznania grzechów i zadośćuczynienia.
Nazywa się go sakramentem nawrócenia, ponieważ urzeczywistnia w sposób sakramentalny nawrócenie do Boga, drogę powrotu do Ojca, od którego człowiek oddalił się przez grzech. Nazywa się go sakramentem przebaczenia, ponieważ przez sakramentalne rozgrzeszenie wypowiedziane słowami kapłana Bóg udziela penitentowi „przebaczenia i pokoju”.
Nazywa się go sakramentem pojednania, które dokonuje się pomiędzy grzesznym penitentem a miłosiernym Ojcem.
Najczęściej nazywany jest spowiedzią, ponieważ oskarżenie – spowiedź z grzechów przed kapłanem jest istotnym elementem tego sakramentu. Stwierdzenie: byłem u spowiedzi znaczy przystąpiłem do sakramenty pokuty.
Od grzechu do pojednania
Grzech jest przede wszystkim obrazą Boga, zerwaniem jedności z Nim. Narusza on równocześnie komunię z Kościołem.
Tylko Bóg przebacza grzechy. Ponieważ Jezus jest Synem Bożym, mówi o sobie: „Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów” (Mk 2, 10), i wykonuje tę Boską władzę: „Odpuszczone są twoje grzechy”. Ponadto, na mocy swego Boskiego autorytetu, Jezus daje tę władzę ludziom, by ją wykonywali w Jego imieniu.
Wykonywanie władzy odpuszczania grzechów powierzył jednak Chrystus władzy apostolskiej, której została zlecona „posługa jednania” (2 Kor 5,18).
Władzę odpuszczania wszystkich grzechów „w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” mają na mocy sakramentu święceń biskupi i prezbiterzy.
Udzielając sakramentu pokuty, kapłan wypełnia posługę Dobrego Pasterza, który szuka zagubionej owcy; posługę dobrego Samarytanina, który opatruje rany; Ojca, który czeka na syna marnotrawnego i przyjmuje go, gdy powraca; sprawiedliwego Sędziego, który nie ma względu na osobę i którego sąd jest sprawiedliwy, a równocześnie miłosierny.
Cała skuteczność sakramentu pokuty polega na przywróceniu nam łaski Bożej i zjednoczeniu nas z Bogiem. Celem i skutkiem tego sakramentu jest więc pojednanie z Bogiem.
Po spowiedzi wstępuje w penitenta pokój i pogoda sumienia wraz z wielką pociechą duchową. Sakrament pojednania przynosi prawdziwe „zmartwychwstanie duchowe”, przywraca jedność z Kościołem, naprawia zerwaną więź z najbliższym i umacnia nas duchowo.
Modlitwa przed spowiedzią
Duchu Święty oświeć mój rozum, abym poznał moje grzechy, a szczególnie wszystkie grzechy śmiertelne, ich liczbę i okoliczności.
Porusz moje serce, abym za grzechy szczerze żałował.
Umacniaj we mnie szczere pragnienie poprawy, abym na przyszłość unikał wszystkich grzechów i okazji do nich.
Pobudź moją wolę, abym moje grzechy pokornie, odważnie i z żalem serca wyznał.
Spraw Panie, abym się szczerze przygotował do spowiedzi, z Tobą się pojednał i dostąpił Twojego pokoju.
Proszę Cię o to przez Jezusa Chrystusa, Pana i Zbawiciela naszego. Amen.
PRZYGOTOWANIE DO SPOWIEDZI
Tradycyjnie mówimy o pięciu warunkach dobrej spowiedzi. Są to:
- Rachunek sumienia
- Żal za grzechy
- Mocne postanowienie poprawy
- Wyznanie grzechów
- Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu.
Po podejściu do konfesjonału penitent (czyli osoba spowiadająca się) mówi.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
Na wieki wieków. Amen
Następnie penitent żegna się mówiąc:
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Penitent, określa swój stan, czas ostatniej spowiedzi oraz inne okoliczności, których poznanie jest potrzebne spowiednikowi, tymi lub podobnymi słowami:
Ostatni raz u spowiedzi świętej byłem … Zadaną pokutę odprawiłem, obraziłem Pana Boga następującymi grzechami.
Następnie penitent wyznaje swoje grzechy.
Więcej grzechów nie pamiętam za wszystkie serdecznie żałuję, proszę o pokutę i rozgrzeszenie.
Kapłan udziela nauki, wyznacza pokutę i udziela rozgrzeszenia:
Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła.
I JA ODPUSZCZAM TOBIE GRZECHY W IMIĘ OJCA I SYNA, + I DUCHA ŚWIĘTEGO.
Penitent czyni znak krzyża i odpowiada:
Amen.
Po udzieleniu rozgrzeszenia kapłan mówi:
Wysławiajmy Pana, bo jest dobry.
Penitent kończy:
Bo jego miłosierdzie trwa na wieki.
Kapłan odsyła penitenta mówiąc:
Pan odpuścił tobie grzechy. Idź w pokoju.